تکنیک آزمایشگاهی SRID چیست؟

تکنیک آزمایشگاهی SRID

 

در این مطلب سعی شده یکی از پرکاربرد ترین تست های آزمایشگاهی که در حال حاضر در آزمایشگاه های تشخیص طبی استفاده می شود را مورد بحث و بررسی قرار دهیم. بنابراین در ادامه با کلیات تست آزمایشگاهی SRID، مزایا، معایب و چالش های این تکنیک آشنا می شوید. پس تا انتهای مطلب همراه ما باشید.

سیستم ایمنی دارای دو بخش به نام­های ایمنی ذاتی و ایمنی اکتسابی می­باشد. ایمنی اکتسابی دارای دو بخش مهم یعنی ایمنی هومورال و ایمنی سلولی است. لنفوسیت­های B نقش تولید و ترشح ایمونوگلوبین‌ها را در قسمت ایمنی هومورال بر عهده دارند. کمبود آنتی بادی، شایع‌ترین نوع نقص‌های اولیه ایمنی است که به علت عدم تمایز لنفوسیت‌های B در مغز استخوان و یا بافت‌های لنفی محیطی و به دنبال آن عدم توانایی لنفوسیت‌های B برای ترشح پادتن به میزان کافی و یا با کیفیت مطلوب رخ میدهد. بیماران مبتلا به کمبود اولیه آنتی بادی مستعد ابتلا به انواع عفونت‌های باکتریایی هستند.

 

خب حالا داستان چیه؟

 

در آزمایشگاه­ های تشخیص طبی اولین آزمایش برای بررسی عملکرد لنفوسیت­های B اندازه­گیری ایمونوگلبولین‌های سرم است. سنجش کمّی IgA، IgG وIgM با روش­های ELISA و یا SRID در تشخیص کمبود ایمونوگلبولین­ها مفید می­باشد. در بررسی لنفوسیت­های B، الکتروفورز پروتئین­های سرم، ایمونوالکتروفورز و ایمونوفیکساسیون الکتروفورز حساسیت و توانایی کافی سنجش کمّی را ندارند. در مطالعات واکسن‌های آنفلوآنزا نیز برای سنجش استاندارد قدرت واکسن­ها از این روش استفاده می­شود.

 

 

روش انجام تست SRID

 

ایمونو دیفیوژن تک شعاعی تکنیکی است که به طور گسترده برای برآورد کمّی آنتی ژن­ها مورد استفاده قرار می­گیرد. آنتی بادی با مشخصات شناخته شده به طور مساوی در ژل آگار توزیع می­شود و نمونه­ای حاوی آنتی­ژن مورد نظر در چاه درون ژل قرار می­گیرد. سپس آنتی­ژن به­صورت شعاعی از چاه پخش می­شود و یک حلقه رسپیتین در نقطه تعادل آنتی بادی و آنتی ژن تشکیل می­شود. غلظت آنتی­ژن با اندازه­گیری قطر حلقه­های رسپیتین و برون یابی با استفاده از منحنی­های استاندارد تعیین می­شود. حساسیت این روش در حدود ۱۰ میلی­گرم در دسی­لیتر است.

  • مزایا و معای تکنیک SRID:

این تکنیک به طور گسترده برای اندازه­گیری کمّی بسیاری از پروتئین­ها استفاده می‌شود و کاربرد زیادی دارد که علت آن را می‌توان به عدم نیاز به وسایل اختصاصی برای واکنش دانست. این شیوه بر مکانیسم ساده‌ای استوار است و با توجه به نیاز محقق برای تشخیص و سنجش آنتی ژن استفاده می‌شود. از طرفی ایمونودیفیوژن تک شعاعی بر پایه­ی واکنش‌های شیمیایی‌ است در نتیجه به زمان نسبتا طولانی نیاز دارد.

  • چالش­ها:

SRID روش سنجش استاندارد قدرت واکسن­های آنفلوآنزا به مدت چندین دهه بوده است. اما معایب ذاتی آن در سنجش واکسن‌ها، مثل حساسیت پایین، توان کم و نیاز به معر­ف­های سالانه جایگاه آن را به خطر انداخته است. به همین دلیل چندین روش جایگزین پیشنهاد شده و مورد بررسی قرار گرفته­اند.

سنجش ایمونوبلاتینگ جدید بر اساس آنتی بادی جهانیH7 توسعه داده شده­است و با روش سنتی ایمونودفیوژن شعاعی برای آنالیز قدرت واکسن­های کاندید H7N9 مقایسه شده است. این روش جدید در مقایسه با  تست SRID حساس­تر و سریع­تر است. البته ما همواره به دنبال تکنیک­هایی جدیدتر و دقیق‌تر نیز هستیم.

 

مرجع

  • www.Synbiosis.com
  • www.Journals.plos.org

 

جمع آوری محتوا و ویراستاری: عطیه حیدری

 

آیا این مقاله برای شما مفید بود؟
بله
تقریبا
خیر

دیدگاه‌ خود را بنویسید

اسکرول به بالا

از من بپرس...