تکامل دهان و دندان انسان

تکامل دهان و دندان انسان و یا آن عضویی که ما از آن به عنوان دندان یاد می‌کنیم به حدود ۵۲۰ میلیون سال پیش یعنی دوره‌ی کامبرین برمی‌گردد. اما نه به گونه‌ی امروزی.
دندان انسان در آن زمان وظایفی مثل جویدن، صحبت کردن، لبخند زدن و خوردن را نداشت است. بلکه دارای عملکرد درک محیطی بود و درواقع به عنوان نوعی گیرنده عصبی در حیطه‌ی سیستم اعصاب فعالیت داشت است.
به عنوان مثال در مورد دندان انسان امروزی، هنوز‌هم حساسیت‌هایی دارد و به هنگامی که دچار بیماری می‌شود، درد حاصله غیر قابل تحمل است. این برهه از تاریخ ما علی رغم دیدن دندان آرواره را مشاهده نمی‌کنیم.

حدود ۴۸۰ میلیون سال پیش آرواره برای اولین بار در زمین ظاهر شد اما هنوز دهان به شکل مدرن امروزی وجود نداشت. در واقع دهان باید از روی پشت حیوان به قسمت چهره حرکت میکرد و تغییر مکان میداد تا کم کم شکلی شبیه به دهان امروزی را نمایان سازد. این فرآیند در حدود ۲۹۰ میلیون سال پیش اتفاق افتاد.

اگر یک نگاه اجمالی به بالای ۴۵۰ میلیون سال پیش بیندازیم میتوانیم برای اولین بار چیزی شبیه به دهان را ببینیم که مربوط به یک حیوان عظیم‌الجثه در اعماق اقیانوس‌هاست. دهان در این حیوان به صورت لوله‌ای است. در ابتدای بدنش قرار دارد و با باز کردن آن عمل بلعیدن غذا انجام میدهد.
به وجود آمدن بشر به شکل کنونی بسیار پیچیده بوده و زمان زیادی لازم است تا تکامل رخ دهد. همانگونه که اعضا و ساختار چهره و دهان ما از قسمت‌های مختلف آمده و بافت‌های متفاوتی دارند. در واقع به همین خاطر است که الزاما هماهنگی کاملی بین آن‌ها وجود ندارد.
برای مثال امروزه بسیاری از انسان‌ها به اندازه کافی فضا برای دندان‌هایشان ندارند. و در نهایت مجبور به کشیدن دندان عقل و در بعضی موارد دیگر‌، احتیاج به ارتودنسی دارند.

چه چیزی در تکامل دهان و دندان انسان رخ داده؟

طی تکامل دهان و دندان انسان، قسمت جمجمه و سر دو راه رشد را در پی میگیرد، بالا و پایین!

قسمت بالایی دارای رشد زیاد و به سمت بالا و قسمت پایینی دارای رشد کمتر و به سمت پایین است که قسمت بالا تشکیل دهنده جمجمه سر و قسمت پایین آرواره است.
بزرگ شدن جمجمه باعث می‌شود آرواره‌ ضعیف‌تر شود.این تغییرات در ساختمان آرواره باعث تشکیل گوش شد..

تاثیر استخوان ها در شنوایی

در ابتدا قسمت عقب آرواره پایین شامل ۳ استخوان میشد که هنوز هم در مورد خزندگان و پرندگان این خصوصیت پا برجاست. گذشتگان مستقیم ما ۲ عدد از این استخوان‌ها را به گوش‌های میانی داده و باعث پیدایش شنوایی قوی شده اند.

به لطف این استخوان‌ها که نوسان‌های صوت را می گیرد شنوایی ما را قویتر کرده. و پیام‌های موثرتری به مغز میرسانند نسبت به خزندگان قویتر است.
نهایتا با رخ دادن این اتفاق ها دهان انسان به فرم امروزی شکل گرفت.

دهان امروزی دارای توانایی ایجاد صوت است. به علاوه ماهیچه‌های موجود در آن توانایی شکل‌گیری یک فرم خاص به چهره را می‌دهند و این عمل باعث به وجود آمدن پدیده‌ ی درک روابط اجتماعی می‌شود.

شما میتوانید خشم، خشنودی، عصبانیت، ناراحتی و یا لطافت را با ایجاد صدا و یا میزان نشان‌ دادن دندان به دیگران منتقل کنید. تمام این‌ها باعث به وجود آمدن روابط اجتماعی می‌شوند. در واقع تشکیل دهان لبخند را به دنیا هدیه داد.

اما  امروزه گاه‌ به گاه در میان ما انسان‌هایی به دنیا می‌آیند که توانایی ردیابی این روابط و مناسبات اجتماعی را ندارند. با ضعیف شدن قسمت پایینی چهره ما این حادثه رخ داد.

ما به این افراد اوتیسم می‌گوییم. اوتیسم ها در قبال از دست دادن این موهبت مزیت دیگری را به دست آوردند. گاه می‌توانند ۱۰ زبان متفاوت را به راحتی درک کنند. حتی اگر صحبت نکنند و الفبا را از آخر به اول بخوانند حتی اگر از اول به آخر نتوانند یا ضرب و تقسیمی را انجام دهند که ما برای انجام آن‌ به ماشین حساب نیاز داریم.

نتیجه‌گیری مبحث تکامل دهان و دندان انسان:

عملکرد ساختارها در طول زمان تغییر کردند. همانطور که اعضا و ساختار چهره‌ ما از قسمت‌های مختلف آمده و از بافت‌های متفاوت تشکیل شده است. در واقع انسان امروزی حاصله میلیون‌ها سال تغییر و تحول بود و این پویایی هنوز هم ادامه دارد.

منابع:

صحبت‌های دکتر حسام نوذری