طبق یک مطالعه جدید، افزایش مس، برابر ابتلا به سرطان سینه و افزایش انرژی مورد نیاز سلول های سرطانی برای فرایند متاستاز است. دانشمندان در تلاش هستند با درک مکانیسم کاهش مس و تاثیر آن بر سرطان، در آزمایش های بالینی از آن استفاده کنند.
خب حالا داستان چیه؟
محققان موسسه weill cornell medicine و مرکز سرطان sloan kettering، مطالعه ای در مورد اثرات کاهش مس در بدن روی سلول های سرطانی انجام دادند. آن ها دریافتند که کاهش سطح مس ممکن است تولید انرژی مورد نیاز سلول های سرطانی برای متاستاز را کاهش دهد. گسترش و مهاجرت سلول های سرطانی از یک بافت به بافت های دیگر، طی فرآیندی به نام متاستاز انجام می گیرد. بررسی مکانیسم تاثیر کاهش مس بر کاهش متاستاز در سرطان پستان، به طراحی آزمایش های بالینی در آینده کمک می کند.
از سال 2013 تا 2021، محققان موسسه weill cornell medicine ، در حال تحقیق بر روی تاثیر کاهش مس بر سلول های سرطانی هستند. بیماران مبتلا به سرطان پستان سه گانه منفی پرخطر (TNBC)، با دارویی که سطح مس را در بدن آن ها کاهش می دهد، درمان شدند. در این بیماران، زمان گسترش یا متاستاز و برگشت سرطان، طولانی شد. مطالعه جدید توسط Divy Ramchandan، یکی از پژوهشگران در جراحی قلب و مجرای توراسیک در موسسه weill cornell medicine انجام شد. این مطالعه در 15 دسامبر درNature communications منتشر شد.
سرطان پستان سه گانه منفی (TNBC)
دکتر Vivek Mittal، نویسنده ارشد، مدیر تحقیقات مرکز سرطان ریه Neuberger Berman و پروفسور تحقیقاتی در جراحی قلب و عروق در موسسه weill cornell medicine است. او گفت: «TNBC یک نوع سرطان تهاجمی با فرایند درمان دشوار و امکان بازگشت متاستاتیک است. حتی پس از جراحی و سایر درمان ها، میزان بازگشت سرطان زیاد است. درنتیجه، درمان های بهتر و موثرتری برای این نوع سرطان، مورد نیاز است.»
بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی که در داخل سلول ها اتفاق می افتد، نیاز به اتم های فلزی دارند. شاید عنصر آهن بیشتر شناخته شده باشد، ولی مس هم نقش بسیار مهمی دارد. مس برای فرایند فسفریلاسیون اکسیداتیو (OXPHOS) مورد نیاز است که سلول ها برای تولید انرژی در میتوکندری از آن استفاده می کنند. سلول های سرطانی متاستاتیک در TNBC دارای سطوح بالایی از مس داخل سلولی و سطوح بالای OXPHOS در مقایسه با سلول های غیرمتاستاتیک هستند. محققان این فرضیه را مطرح کردند که سلول های متاستاتیک ممکن است به انرژی زیادی نیاز داشته باشند تا به سایر قسمت های بدن گسترش یابند. با جلوگیری از دسترسی آن ها به مس، منبع انرژی آن ها قطع میشود که روش خوبی برای جلوگیری از متاستاز این سلول ها است.
روش تحقیقاتی این تیم
محققان در کارآزمایی بالینی قبلی و در تحقیقات اخیر، برای کاهش سطوح مس، از دارویی به نام tetrathiomolybdate (TM) استفاده کردند. از این دارو برای درمان اختلال ذخیره ی مس در بیماری ویلسون استفاده می شود. محققان از مدل های حیوانی برای بررسی دقیق تر چرایی این موضوع استفاده کردند. آن ها دریافتند که با کاهش سطح مس در بدن موش ها، تومورهای اولیه ی سرطان TNBC به رشد خود ادامه می دهند. هم چنین با کاهش سطح مس، توانایی سرطان برای متاستاز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
درمان سلول های سرطانی با کمک داروی TM، باعث تغییر متابولیسم این سلول ها و کاهش تولید انرژی توسط سلول های سرطانی شد. از دست دادن انرژی باعث ایجاد یک سنسور انرژی زیستی، به نام پروتئین کیناز فعال شده با AMP (AMPK) شد. محققان در یک مطالعه جداگانه، دریافتند که کاهش سطح مس بر بازسازی کلاژن در قسمت های پیش-متاستاتیک تاثیر می گذارد. قسمت های پیش-متاستاتیک، مناطقی از بدن هستند که در آن سلول های سرطانی سرکش، راحت تر استقرار پیدا می کنند. این توضیحات به فهم اینکه چگونه TM ممکن است؛ جابجایی سلول های TNBC را برای کلونیزه شدن در اندام های دور دشوار کند، کمک می کند.
دکتر Linda Vahdat یکی از نویسندگان ارشد این تحقیقات، استاد پزشکی در موسسه weill cornell medicine است. ایشان هم چنین انکولوژیست پزشکی در MSK و رئیس انکولوژی پزشکی و مدیر بالینی خدمات سرطان در بیمارستان NorWalk است. او گفت: «ما این مقاله را بر اساس تحقیقات ابتدایی در کلینیک و آزمایشگاه آغاز و بررسی کردیم. اکنون این مقاله به علم بسیار جالبی تبدیل شده است که می توانیم به سمت یک آزمایش بالینی بزرگتر حرکت کنیم.»
نتیجه گیری
دکترMitta گفت: «ما می توانیم از این اطلاعات برای کارآزمایی و تحقیقات در مورد سرطان سینه استفاده کنیم. در این کارآزمایی با 177 بیمار، از داروی TM، به منظور کاهش خطر بازگشت سرطان در بیماران مبتلا به TNBC استفاده خواهیم کرد. این مطالعه در پاییز 2022 از طریق کنسرسیوم پژوهش های کاربردی‌سازی سرطان پستان، جذب بیماران را آغاز خواهد کرد.»
دکتر Vahdat گفت: «قرص هایی که در کارآزمایی قبلی توسط بیماران، دو الی سه بار در روز مصرف میشدند، عوارض جانبی بسیار کمتری از TM داشتند. ما مس را در بیماران به حدی کاهش می دهیم که فرآیندهای مرتبط با تومور را متوقف کند اما عملکرد سلول به طور طبیعی انجام شود.»
تحقیقات آزمایشگاهی جزء مهمی از کارآزمایی آینده خواهد بود، زیرا هدف این است که درمان موثری را برای بیمار در زمان مناسب کشف کنیم. محققین بافت های بیماران مبتلا به سرطان را مطالعه خواهند کرد تا جنبه های متابولیکی تومور و بافت های سالم را تجزیه و تحلیل کنند. دکتر Mittal و Vahdat قصد دارند این نتایج را با استفاده از کمک مالی از موسسه ملی سرطان گسترش دهند.
نیم نگاهی به کتاب کد سرطان:
دکتر جیسون فانگ نویسنده ی کتاب کد سرطان، در قسمتی از فصل یک به بررسی عوامل سرطان زا می پردازد. در این کتاب به صورت بسیار جالبی از ابتدای هر کشف و واقعه توضیح داده میشود. برای مثال:
(( عنصر تازه کشف شده ی رادیوم در تاریکی میدرخشید و به سرعت توجه عموم را به خود جلب کرد. پس از آن به سرعت، تولید اشیاء بنددار با رادیوم، مانند ساعت های مچی براق در تاریکی، شروع شد. چندین میلیون صفحه ساعت مچی توسط هزاران زن جوان به زحمت با رادیوم و با دست رنگ آمیزی شد. با توجه به جزئیات موجود، «دختران رادیومی» برای این کار برس های نقاشی را با دهان خود مرطوب میکردند و این سبب میشد که ناخواسته رنگ توری رادیوم وارد بدنشان شود.))
اگر علاقه مند به مطالعه کامل داستان دختران رادیومی و نگاهی نو به سرطان هستید، کلیک کنید.
منبع:
- Ying L. Liu, Cecilie Liv Bager, Nicholas Willumsen, Divya Ramchandani, Naomi Kornhauser, Lu Ling, Marta Cobham, Eleni Andreopoulou, Tessa Cigler, Anne Moore, Dayle LaPolla, Veronica Fitzpatrick, Maureen Ward, J. David Warren, Claudia Fischbach, Vivek Mittal, Linda T. Vahdat. Tetrathiomolybdate (TM)-associated copper depletion influences collagen remodeling and immune response in the pre-metastatic niche of breast cancer. npj Breast Cancer, 2021; 7 (1) DOI: 10.1038/s41523-021-00313-w
مترجم: مهسا صیدی | ویراست و تولید محتوا: نفیسه مظفری
بیشتر بخوانید: افزایش آمار سرطان در پی مصرف الکل
