ارتباط باکتری های دهان با میزان ابتلا به سرطان ریه

ارتباط نوع و فراوانی باکتری های دهان با سرطان ریه

نوع و فراوانی باکتری­ های موجود در دهان ممکن است با خطر سرطان ریه در افراد غیرسیگاری مرتبط باشند. احتمالا تعداد کم برخی از گونه ها و تعداد زیاد انواع خاصی از باکتری ­ها در دهان باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه می­ شود. در این مقاله، تحقیقی که به تازگی در این باره منتشر شده است را بررسی می کنیم.

خب حالا داستان چیه؟

اولین مطالعه دراین زمینه در مجله توراکس[1] به صورت آنلاین منتشر شد. این مطالعه ارتباط احتمالی نوع و فراوانی باکتری­ های موجود در دهان با خطر ابتلا به سرطان ریه در افراد غیر سیگاری را نشان داد.

تنوع کم باکتری ­های دهان و تعداد زیاد برخی از گونه­ های آن­ها با افزایش خطر ابتلا در افراد مرتبط است.

بر اساس آمار موجود از هر 5 فرد مبتلا به سرطان ریه، یک نفر سیگاری نبوده است. عواملی مانند دود سیگار اطرافیان، قرار گرفتن در معرض رادون، آلودگی هوا و سابقه خانوادگی سرطان ریه می توانند از علل ابتلا به سرطان باشند. اما این عوامل به تنهایی نمیتوانند این آمار را توجیه کنند.

این موضوع با افزایش خطر ابتلا به انواع مختلفی از سرطان، از جمله سرطان مری، غدد سر وگردن و پانکراس مرتبط است. بر همین اساس، محققان با توجه به اینکه دهان محل ورود باکتری­ ها به ریه است، در تلاش برای یافتن ارتباط این میکروبیوم ­ها با سرطان ریه می باشند.

روش انجام تحقیقات این تیم

آن ­ها از شرکت کنندگان در مطالعه بهداشت زنان شانگ های و مطالعه بهداشت مردان شانگ های، که همه در طول زندگی خود غیرسیگاری بوده ­اند استفاده کردند. پس از شروع مطالعه بین سال­های 1996 و 2006 سلامت این افراد هر 2-3 سال کنترل می­شد.

در ابتدا شرکت کنندگان برای تهیه مشخصات باکتری ­های ساکن دهان، دهان خود را شستشو دادند. مواردی که میتوانستند خطر ابتلا به بیماری در شرکت کنندگان را تحت تأثیر قرار دهند جمع آوری شدند. این موارد شامل اطلاعاتی همچون شیوه زندگی، رژیم غذایی، سابقه پزشکی و سایرعوامل محیطی و محیط کار شرکت کنندگان بودند.

در مجموع، به طورمتوسط 90 نفر از زنان و 24 نفر از مردان در طی 7سال به سرطان ریه مبتلا شدند. این موارد با نمونه شست و شوی دهان 114 فرد غیرسیگاری از همان سن و جنسیت، مطابقت داشت. این گروه مقایسه، سرطان ریه نداشتند اما سطح تحصیلات و سابقه خانوادگی سرطان ریه مشابهی داشتند.

مقایسه ­ی نمونه­ های شست ­و شو در این دو دسته نشان داد که میکروبیوم ­ها بین دو گروه متفاوت هستند. طیف وسیع ­تری از گونه­ های باکتریایی  با خطر کمتر ابتلا به سرطان همراه بودند و تعداد زیاد انواع خاصی از گونه ­ها با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط بودند.

مثال هایی از گونه های باکتریایی مرتبط

وجود حجم بیشتری از گونه­ های باکتریوئید­ها[2] و اسپیروکت ­ها[3] باعث کاهش خطر ابتلا به سرطان ریه می­ شد، در حالی که حجم بیشتری از گونه­ های فیرمیکوت ­ها[4] با افزایش خطر ابتلا به سرطان ریه همراه بود.

برای مثال، در گونه اسپیروکت ­ها، وجود تعداد زیادی­ از اسپیروکتیا[5]، باعث می­ شد که خطر ابتلا به سرطان کمتر شود و درمقابل، در گونه­ های فیرمیکوت­ ها، تعداد بالای رده لاکتوباسیلاس میکروب­ ها[6]، خطر ابتلا به سرطان افزایش را می­ داد.

ارتباط بین گونه­ های باکتری­ ها و سرطان ریه در این شرایط مشخص شد:

1. آزمایشات به افرادی که در مدت 7 روز قبل از جمع آوری نمونه، آنتی بیوتیک مصرف نکرده بودند، محدود شد.

2.همچنین افرادی که در مدت 2 سال پس از زمان تهیه نمونه در آن ­ها سرطان ریه تشخیص داده شده بود، حذف شدند.

شرایط آزمایش

این یک مطالعه مشاهده ­ای بود، بنابراین نمی­ توان علت آن را دقیق بیان کرد و محققان محدودیت­ های متعددی را بیان کردند. آن­ ها گفتند:” در حالی که مطالعه ما شواهدی را نشان می­ دهد كه تغییر در میكروبیوم دهانی در خطر ابتلا به سرطان ریه نقش دارد، اما در تفسیر مطالعه ما باید در نظر گرفت که این مطالعه در یک زمان خاص و در یک موقعیت جغرافیایی واحد انجام گردیده است.”

نتیجه گیری

در یک مقاله مرتبط، دکتر دیوید کریستیانی[7]، از دانشگاه هاروارد، بیان می­کند که باکتری ­های دهان ممکن است موجب التهاب مزمن شوند، تکثیر سلولی را افزایش دهند و از مرگ سلول جلوگیری کنند و همچنین تغییرات سریع DNA را روشن کنند و ژن های سرطانی و خون رسانی در آن­ها را فعال کنند.

در خصوص یافته­ های این مطالعه پرسش ­هایی مطرح شد. وی می­گوید” اولا، میکروبیوم دهانی انسان در طول زمان چقدر پایدار است؟ دوما، اگر میکروبیوم های دهانی انسان با گذشت زمان تغییر کنند، چه عواملی این تغییر را تعیین می کند؟ سوما، تاثیر محیط اطراف مانند قرار گرفتن در معرض آلاینده­ های هوا بر میکروبیوم دهان (وسرطان ریه) چیست؟”

وی اضافه کرد:” هنوز مشخص نیست که آیا میکروبیوم دهانی که در این مطالعات اپیدمیولوژیکی (یا سایرمطالعات مشابه) اندازه گیری شده ­است، نشان دهنده یک عامل ایجاد کننده ­است یا فقط نشانگر بیماری یا فعالیت ایمنی است. میکروبیوم دهانی در واقع میکروبیوم ریه را ایجاد می کند و بنابراین به صورت موضعی عمل می­کند.”

[1] journal Thorax [2] Bacteroidetes [3] Spirochaetes [4] Firmicutes [5] Spirochaetia [6] Lactobacillales [7] David Christiani

مرجع

Materials provided by BMJ. Note: Content may be edited for style and length.

Dean Hosgood, Qiuyin Cai, Xing Hua, Jirong Long, Jianxin Shi, Yunhu Wan, Yaohua Yang, Christian Abnet, Bryan a Bassig, Wei Hu, Bu-Tian Ji, Madelyn Klugman, Yongbing Xiang, Yu-Tang Gao, Jason Yy Wong, Wei Zheng, Nathaniel Rothman, Xiao-Ou Shu, Qing Lan. Variation in oral microbiome is associated with future risk of lung cancer among never-smokers. BMJ Thorax, 2020 DOI: 10.1136/thoraxjnl-2020-215542

مترجم: پرنیا محمدی | تولید محتوا و ویراستار: پرنیا فواکهی